صدای زن نقش مهمی در تحریک جنسی مرد دارد. اسلام با توجه به جاذبه‌های خاص صدای زنان، از آنان خواسته است در مقابل مردان نامحرم صدای خویش را نازک نکنند و با وقار و سنگینی صحبت کنند.[1]

البته در احکام اسلامی شنیدن صدای زن به طور مطلق حرام دانسته نشده است، بلکه آنچه حرام است نازک کردن صدا و با عشوه صحبت کردن زنان است که موجب تحریک مردان می‌شود. و همچنین سخنانی که دارای مضمون و محتوای محرک باشد.

لذا برای حفظ عفت و پاکدامنی زن و عدم ایجاد مفسده و لذت در مرد، کم سخن گفتن بین دو نامحرم توصیه شده است.

— سخنرانی بانوان در حضور نامحرم اگر مفسده نداشته باشد جایز است.

— خواندن قرآن با صوت در برابر نامحرم اشکال ندارد مگر آن که موجب تحریک و مفسده شود.[2]

پرسش: اگر زن با صوت، قرآن بخواند، آیا مرد می‌تواند به آن گوش دهد؟ آیا تفاوتی بین نوار و غیر آن هست؟

پاسخ: در صورتی که زن به طور ساده قرآن بخواند مانعی ندارد، ولی اگر با آهنگ یا صدای زیبا بخواند گوش دادن مرد اجنبی جایز نیست و نوار و غیر نوار فرقی نمی‌کند.[3]

— استماع صدای زنان نامحرم به هنگام تلاوت قرآن از طریق ضبط صوت اگر موجب تهییج شود اشکال دارد.[4]

پرسش: آیا قرآن خواندن خواهران در مراسم صبحگاهی با صوت بلند با توجه به این که دبیران مرد هم صدای ایشان را می‌شنوند اشکال دارد یا نه؟

پاسخ: اشکالی ندارد مگر آن که موجب تحریک و مفسده باشد.[5]

پرسش: آیا خواهران می‌توانند در جلساتی که با برادران تشکیل می‌دهند به طور معمول قرآن بخوانند؟

پاسخ: قرآن خواندن در مجالس مزبور مانع ندارد ولی نباید طوری باشد که جلب توجه نامحرم کند.[6]

پرسش:‌ شنیدن صدای زن نامحرم چه حکمی دارد؟

پاسخ:‌ شنیدن صدای زن نامحرم در صورتی که به قصد لذت نباشد و سبب افتادن در گناه نشود اشکال ندارد، ولی زن نباید لحن صدای خود را طوری کند که هوس انگیز باشد.[7]